VLIELANT VERZINT...

                 ... EN ZINGT 

Dat het een aard heeft. Altijd gedaan. En hij wou dat hij het kon. Het liefst, in terugblik, was hij operazanger geworden. "Sparafugil mi nomino.." zware, slepende, donkere bas. Moet je dan ook het postuur voor hebben natuurlijk. Maar hij is zich van die ambitie nooit bewust geweest totdat het veel te laat was. Waar nog bijkomt dat hij niet kan zingen. Toondoof. Abraham Lincoln, zo erg ongeveer. Toen ze die ooit vroegen, bij een militaire parade, of hij de ten gehore gebrachte mars herkende, zei hij dit:

"I know only two tunes. One is Yankee Doodle. The other one isn't."

Wie die man om het leven heeft gebracht, daar hadden ze iets ergs mee moeten doen. Wat ze ook hebben gedaan, geloof ik. Het zal het niet halen bij wat wij met Balthasar Geeraerts hebben uitgespookt, indertijd, en citeer mij intussen maar eens een uitspraak van Willem de Zwijger waar we net zoveel plezier aan beleven. Sowieso nogal een stille, naar het schijnt. Vader des Vaderlands. En nooit iets te zeggen gehad waarvan je dacht, dat schrijven we gelijk even op, want het zou toch zonde zijn als ze dat straks niet meer bij de hand hebben. Je maintiendrai? Luctor et emergo? Die zijn niet eens van hem. En waren ze het geweest, dan had Vlielant het weer mogen vertalen, zeker. Vlielant niet gezien. Tenzij tegen tarief voor copywriting. Intussen zingt hij, vals of niet. En schrijft liederen. Omdat er tenslotte ook iets te zingen moet zijn. Melodie? Deze deunen zingen zichzelf.
Probeer maar.

En voor het geval u muzikeler bent dan ik ooit zal worden - die kans is aanwezig - kunt u het altijd ook nog eens proberen met een paar andere pogingen tot songtekst. Hier verstopt..

 

 

                                                                    

[Home][Vlielant vertaalt][Vlielant verhaalt][Vlielant verzint][Vlielant verft][Vlielant verhuist][Vlielant verzamelt][Vlielant vertelt][Vlielant verlinkt][v_vervolgt]